Öldürülen dahi, Allah nezdinde mukadder olan eceli ile hayatını terk etmiş ve kâtil onun ömrünü aslâ eksiltmemiş demektir. Buna dahi وَمَا يُعَمَّرُ مِنْ مُعَمَّرٍ وَلاَ يُنْقَصُ مِنْ عُمُرِهِ اِلاَّ فِى كِتَابٍ اِنَّ ذَالِكَ عَلَى اللّٰهِ يَسِيرٌ “Canlılardan yaşatılan hiçbir ömür sahibinin yaşaması ve ömrünü noksan kılan hiçbir şey = sebeb yoktur ki, kitabda tesbit edilmesin. Ve bu tesbit, Allah'a pek kolaydır.”[[1]] mealindeki ayet-i kerîme âdil bir şahid olarak göstergedir. [27/s.177]