İnsanın maddenin ötesine çıkması
İnsan maddenin ötesine çıkmadığı müddetçe beşeriyet aleminin zindanında ızdırab ve hapis kalır. Ruhun bu maksada kavuşması için dört şey yapılır:
a-İman. İman da Ehli Sünnet velCemaatin ölçüsüyle olmalı. Çünkü Ehli Sünnet velCemaatin dışında olan fırkalardan tekâmül eden hiçbir kimse olmamıştır.
b-Dört mezhebden biriyle amel etmek ve şeriatten miskal-i zerre ayrılmamaktır. Çünkü şeriat nefsin desiselerini bilmiş ve ona göre zahiri düsturlar ortaya koymuştur. Birinciye İlm-i -i Tevhid denildiği gibi buna da amel-i Tevhid denilir.
c-Kalbi zikir. Zikirle de insanın ruhu şeytanın ve habis ruhların tesirinden kurtulur.- Zikirsiz asla insan kendi başına yükselemez.
d-Kâmil ve yol bilir bir insanın sohbetine devam etmektir. Aslında mihenk taşı bu. Bununla insan kendini kontrol eder ve amelini düzeltir. "Mü'min mü'minin aynasıdır." hadîsine binaen henüz beşeriyet kayıdlarını koparmayan, kâmil insanın aynasından kendini görüp temizler. Takva yolunda vesile tutmanın ve emredilmesinin hikmeti budur. [7/s.411]
Bu dört düsturla göğüsteki latifeler nefsten ayrılıp Arş'ın fevkindeki asıllarına rücû etmekle yükselir ve asıllarına kavuşurlar. [7/s.411]