بِسْمِ اللهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ
Dini ve İLmi ARAştırmalar Merkezi

Dostluk Üzerine

Her insan, hemdem olduğu yani düşüp kalktığı kimsenin ahlakıyla ahlaklanır, mertebesine ulaşır yahud çukuruna düşer. Fâsık olsa dahi, salih insanla düşüp kalktığı takdirde salih; salih olduğu takdirde fâsık ve âsilerle düşüp kalkan ise âsi olur.
Bunun için hadis-i şeriflerde şöyle buyrulmaktadır:
"Kişi kendine dost edindiği kimsenin dini (ahlakı tabiâti ve binnetice itikadı) üzerinedir.
"Sizden biriniz düşünsün; kiminle dostluk yapıyor?"
"Kişi sevdigi kimse ile beraberdir."
"Kişi ( din ) kardeşini sevdigi vakit ona bildirsin ."
"Allah Teâlâ kıyamet gününde şöyle buyurur: Ben'im âzametim için birbirini sevenler nerededir?"
Ben bugün onları Arş'ımın gölgesiyle gölgelendiririm. Bu (gün öyle bir gündür ki bu)günde Ben'im Gölgem'den başka gölge yoktur."

Mü'minin Mü'minle düşüp kalkmasında iki şart vardır: Birincisi, şeriâtin yasakladığı gıybet,
dedikodu ve zulüm üzere yardımdan sakınılması; ikincisi, aşırı sevgiden dolayı, arkadaş edinilen kimsenin hatasının inkar edilmemesidir. Çünkü hadîs-i şerifte şöyle buyrulmaktadır:
"Aşırı sevgi (sevdiği kimsenin ayıplarından) gözü ve kulağı kapatır." buyrulmaktadır:
Bunun için, aşırı sevgiden sakınmakla beraber, kişinin arkadaşından gördüğü iyilikleri sayması, gördüğü kötülükleri görmemezlik şartıyla temize çıkarmaması gerekir.
Bu hadîs-i şeriflerde salih âlimlerin meclisinde oturmaya teşvikler vardır.
(2/sayfa:231,232)