Hadîs-i şerîf_babasının dostu
أبَرُّالبِرَّ أنْ يَصِلَ الرَّجُلُ أهْلَ وُدَّ أبِيهِ
“Kişinin iyiliklerinin en iyisi, babasının dostu olanlara iyilik etmesidir.” buyrulan hadîs-i şerîfe binaen birçok ulemâ dediler ki: İnsanın babasının hayatında veya ölümünde, onun sevdiği kimselere iyilik etmesi, babaya iyilik etmek yerine geçer. Şu halde babanın bulunmadığı bir zamanda onun dostlarına iyililik ve ikram, bizzat babaya yapılan iyilik gibidir. Hayr hayrat da böyle. [7/s.572]